De schaal voor de windsnelheid.

In vroegere tijden werd de windsnelheid geschat met name door zeelieden. Hierbij konden verschillen ontstaan doordat niet iedereen op dezelfde manier waarnam. In 1805 bepaalde een Engelse admiraal Sir Beaufort de graden van de naar hem genoemde schaal volgens de kracht van de wind op de zeilen en de snelheid van een fregatschip bij verschillende windsterkten. Vanaf 1838 stelde de Britse Marine het gebruik van de Beaufort's schaal verplicht. Deze "schaal van Beaufort" wordt niet meer in deze betekenis gebruikt. Tegenwoordig zijn deze graden vertaald in effecten van de wind op de golven en op verschijnselen boven land.

De gemiddelde windsnelheid wordt berekend over een interval van 10 minuten.

Relatie isobaren en windkracht:

Op de weerkaarten wordt het luchtdrukverloop d.m.v. isobaren uitgezet. Vaak zien we bij een lagedrukgebied de isobaren dichter bij elkaar komen. Dit duid op een groot luchtdrukverval met als gevolg het toenemen van de wind rond deze depressie. Voor Europese maatstaven ziet de windkracht bij een bepaalde isobarenafstand er ongeveer als volgt uit:

Afstand tussen de 5 mbar isobaren.

Tornado's

Ook voor tornado's wordt een schaal gebruikt om de kracht aan te geven. Deze schaal is genoemd naar Theodore Fujita. (geb. 1921) Hij studeerde aan de universiteit van Chicago en bestudeerde vele tientallen jaren tornado's.

Tropische Cyclonen.

De zwaarste en meest verwoestende stormen in de tropen worden Tropische Cyclonen genoemd. Als een lagedrukgebied gaat roteren boven het warme zeewater van de tropen en er voldoende latente warmte wordt toegevoerd kan er een tropische cycloon ontstaan.Ook deze cyclonen worden met een schaalgetal aangegeven. Sinds de jaren zeventig wordt in de Verenigde Staten door het National Hurricane Center de Saffir-Simpsonschaal gebruikt voor de indeling van de tropische cyclonen.